روز جهانی سالمند

نوزده سال پیش، یعنی در سال ۱۹۹۰ مجمع عمومی سازمان ملل روز اول اکتبر را روز جهانی سالمندان اعلام داشت. روزی که در آن وضعیت سالمندان، مشکلات و خواسته های آنان در مرکز توجه جوامع قرار می‌گیرد. 

یکی از نتایج مستقیم پیشرفت علوم، بخصوص علم پزشکی، افزوده شدن بر عمر انسان‌ها است. عمر متوسط انسان‌ها در جوامع مختلف افزایش یافته است. در ایران، تا سال ۱۳۹۰، ده درصد جمعیت آن را افراد سالمند بالای شصت سال تشکیل میدهد و در آلمان نیز تا سال ۲۰۵۰ از هر سه نفر یک نفر بیشتر از ۶۰ سال از عمرش گذشته است. این امر سازمان‌های زیادی را به فکرکردن در این زمینه وادار ساخته است. اهداف تعیین شده در نخستین نشست جهانی سالمندان که در سال ۱۹۸۲ در وین پایتخت اتریش برگزار شد، راه را برای در نظر گرفتن مشکلات سالمندان و توجه دادن جهانیان به آن باز کرد. تا این‌که بالاخره در نشست سال ۲۰۰۲ در مادرید، دولت‌ها قول دادند تا نه‌تنها برای تامین امنیت سالمندان کوشا باشند، بلکه آنان را در شرکت جستن در امور سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جوامع خود یاری رسانند.